Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Η νέα πρόταση Παιδείας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ (Τρομος και παρανοια στο Πα.Παει)

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παρουσιασε στις 21/2/2011 στο Πανεπιστιμιο Πειραια της θεσεις της για την παιδεια. Ομιλια εκφώνησε ο προεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαρας και ο προεδρος της ΟΝΝΕΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος. (Προς αποφυγή παρεξηγήσεων διοτι εμεις δεν ειμαστε κακοβουλοι βρεθηκαν και οι 2 τυχαια εκει μιας που η Δαπ δεν εχει καμια σχεση με δαυτους και ειπαν : Δεν βγαζουμε και μια ομιλια να περασει η ωρα... Τζαμπα ειναι...)

Αυτο που  δεν ειναι Τζαμπα ομως ειναι οι δηλώσεις του Αντωνη Σαμαρα (http://www.antinews.gr/2011/02/21/86848/) καθώς και οι προτασεις της... Δαπαρας.... (http://issuu.com/dap.gr/docs/protasi-paideias) Ειναι προτάσεις οι οποιες θα μας κοστίσουν πολλα θα κοστίσουν πολλα σε καθε φοιτητή και την οικογένια του να δεν τις αντιπαλέψουμε  αν δεν μας βρουν απεναντι τους... Και πρεπει να μας βρουν γιατι ειναι προτασεις που αποτελουν φυσικη συνέχεια των προτάσεων διαμαντοπουλου.... (χμμμ γιατι αραγε η Δαπ Οικονομικου δεν ηθελε τοσο καιρο συνέλευση για τον νεο νομο?) (link για τον νεο νομο Διαμαντοπουλου στην δεξια στηλη του arenoikonomikou.blogspot.com)


                                         Τι λένε όμως οι προτάσεις αυτές?


Στηρίζουμε την απευθείας ιδιωτική χρηματοδότηση ως συμπληρωματικό μέτρο οικονομικής ενίσχυσης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Ενθαρρύνουμε τη δυνατότητα επιχειρήσεων να χρηματοδοτούν τη λειτουργία μεταπτυχιακών σπουδών με απώτερο σκοπό την αμεσότερη σύνδεση των αποφοίτων με την αγορά εργασίας. Με τον τρόπο αυτό ενισχύουμε την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας συμβάλλοντας στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Δηλαδη : Να μπουν οι εταιρίες στις σχολές  και να μας κανει μαθημα η coca colla και η eurobank για να εξυπηρετουν τα συμφέροντα τους και να ορίζουν το τι θα μαθαίνουμε... Εκτος αν η Δαπ πιστέυει οτι θα χρηματοδοτούν για... την ψυχη της μανας τους....










* Προτείνουμε την αυστηρότερη εσωτερική αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού. Όσοι καθηγητές εμφανίζουν συνεχείς αρνητικές κρίσεις ή αποδεικνύονται ασυνεπείς στις υποχρεώσεις τους, να αντιμετωπίζουν κυρώσεις που θα φτάνουν μέχρι το σημείο έκπτωσης του ακαδημαϊκού αξιώματός τους.

Δηλαδη : Οποιος καθηγητής δεν κανει οτι του λεει η Δαπ (Περνα τους δικους μας, ασ τους να αντιγράψουν, ψηφισε το ταδε στην Γενικη συνελευση τμήματος) να πέρνει πόδι....





* Συνδέουμε τα αποτελέσματα της εξωτερικής αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση, μέσω επίσημης κατάταξης των ελληνικών ιδρυμάτων. Πέρα από την πάγια χρηματοδότηση που θα λαμβάνουν τα ιδρύματα για τις λειτουργικές τους ανάγκες, θα πρέπει να λαμβάνουν bonus χρηματοδότησης ανάλογα με την κατάταξή τους.

Δηλαδη : Οποιο τμημα δεν κανει οτι του λενε οι εταιριες (βλεπε προταση 1) θα κλεινει αφου  δεν θα αξιολογειται  καλα και δεν θα χρηματοδοτείται καλα... Αραγε εμεις ή η ΑΣΟΕΕ θα χρηματοδοτουμαστε περισσότερο?



* Προτείνουμε ως μοντέλο ακαδημαϊκής διακυβέρνησης το εξής: i) Σύγκλητος (με αυστηρά ακαδημαϊκά καθήκοντα και επίβλεψη του 4ετούς προγραμματισμού), ii) Πρυτανικό Συμβούλιο (εκτελεστική και διοικητική διαχείριση – σύνθεση: Πρύτανης, Αντιπρυτάνεις, Εκτελεστικός Διευθυντής, εκπρόσωπος φοιτητών). Ο Εκτελεστικός Διευθυντής θα προέρχεται από την ανοιχτή αγορά με καθήκοντα οικονομικής και διοικητικής διαχείρισης, iii) Συμβούλιο Στήριξης. Προτείνουμε τη δημιουργία Συμβουλίου Στήριξης με συμβουλευτικό και  γνωμοδοτικό χαρακτήρα, που θα αποτελείται από εκπροσώπους του ιδρύματος, ανθρώπους της αγοράς και τοπικούς φορείς. Στόχος η διάδοση της καλής φήμης του ιδρύματος και η προσέλκυση επιπλέον εσόδων.

Δηλαδη : Manager απο την αγορα (να την παλι μπροστα μας) που θα κατευθήνει τους πόρους...  κατα βούληση... Πανε ολα τα ετεροδοξα μαθήματα παει η επιστίμη... Ζητω η αγορα κατω το αυτοδοιηκητο...


* Θεωρούμε αναγκαίο να χορηγούνται στους φοιτητές e-readers και e-books προς αντικατάσταση των συγγραμμάτων. Ένα e-reader κοστίζει περίπου 150 ευρώ την ίδια στιγμή που το κόστος των συγγραμμάτων μπορεί να φτάσει και στην τετραπλάσια τιμή. Έτσι θα εξοικονομηθούν δαπάνες για βελτίωση των υποδομών και παράλληλα θα γίνει πράξη το θεσμό του πολλαπλού συγγράμματος που σήμερα υπολειτουργεί.

Δηλαδη : Τέρμα τα δώρεαν συγγράματα (κατι ειχαμε ψιλιαστεί) Τι να τα κανουμε τα βιβλία... η ιδέα πανεπιστιμιακου τυπογραφειου που η ΑΡ.ΕΝ προτείνει μαλλον δεν τους πέρασε απο το μυαλο....



* Χρειάζεται κατάργηση του θεσμού της ΕΦΕΕ – δημιουργία νέου οργάνου - Διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών κάθε δύο χρόνια με παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου. Έτσι θα δίνεται η δυνατότητα στις παρατάξεις να παράγουν ουσιαστικές προτάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και να μην αφοσιώνονται αποκλειστικά και μόνο στις εκλογές. Είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι σήμερα η
χώρα μας είναι από τις ελάχιστες που δεν έχουν εκπρόσωπο φοιτητών στις ευρωπαϊκές διασκέψεις για την Παιδεία..

Δηλαδη : Τοσα χρονια που λέγαμε οτι θελουμε επαναλειτουργεία της ΕΦΕΕ  λεγαμε ψεματα..Θελουμε λιγότερη Δημοκρατία και παραδεχόμαστε οτι αφοσιωνόμαστε αποκλειστικα και μονο στις εκλογές... Θελουμε δικους μας στην Ευρώπη...


* Πιστεύουμε για το Άσυλο πως «Οι δημόσιες αρχές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επέμβουν κάθε φορά που διαπράττονται εγκληματικές πράξεις με απλή καταγγελία». Στηρίζουμε την προστασία της διακίνησης ιδεών, διδασκαλίας και συνδικαλισμού αλλά λέμε όχι στο άσυλο ανομίας. Προτείνεται η δημιουργία Πανεπιστημιακής ομάδας που θα αναλάβει τη φύλαξη και ενημέρωση των αρχών.

Δηλαδη : Γιατι να μην μπαινουν τα ΜΑΤ μεσα στο πανεπιστιμιο... Παντου τα κανουν ολα τελεια... Ρωτήστε εναν οποιονδήποτε απο την Κερατέα...


* Θέλουμε να επιτραπεί η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων. Τα νέα ιδρύματα θα πρέπει να διέπονται από αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας και αξιολόγησης ενισχύοντας τον ανταγωνισμό με τα δημόσια ιδρύματα.

Δηλαδή : Τι δηλαδή... ? Αυτο που λέει... ιδιωτικα πανεπιστίμια...!!!! (χωρις ντροπη) Αφου και η υπαρξη ιδιωτικών νοσοκομείων βελτίωσε τόσο τα δημοσια γιατί να μην το κανουμε παντου....




Ας μην πει η Δαπ οικονομικου οτι διαφωνει... Δεν θα την πιστέψει κανείς... Δεν ειναι λεπτομέρειες ειναι συνολική πρόταση.... Αν διαφώνει ας αλλαξει όνομα και ας λεγεται... Νικος... Και τα ποσοστά της ας καταμετρόυνται αλλου και οχι στην ΔΑΠ.... Οχι τιποτα  να μην βγαίνει ο Σαμαράς και ο Παπαμιμίκος να πανυγιρίζουν μετα τις εκλογες.....

Εμείς ως ΑΡ.ΕΝ. θα κανουμε οτι περναει και δεν περνάει απ το χέρι μας αυτο το εκτρώμα να μείνει στα χαρτια... Αλλα εδω χρείαζεται ολοι και ολες ανεξαρτήτα απο το που τοποθετουμαστε ιδεολογικα να παλέψουμε εναντια σε οσα μας ετοιμάζουν... Να κανουμε συνέλευση ακομα κι αν καποιοι... γαλαζοπράσινοι διαφωνούν... Να βγουμε στους δρόμους... Να παλέψουμε για το αδύνατο για να μην βρούμε μπροστά μας το αδιανόητο....!! 

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Μια πορεία διαφορετικη απ τις αλλες.....

Νέα παρέμβαση του ΣΕΒ κατά των τζαμπατζήδων



Πόσους τζαμπατζήδες χωράει αυτός ο τόπος; Η βάρκα γέμισε.
Αυτό κατάγγειλαν οι ειλικρινείς βιομήχανοι του συνδέσμου μας του ΣΕΒ, σε νέα τους παρέμβαση σήμερα κατά της ανομίας που κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα.
Διαβάστε το κείμενο που μοίραζαν και δείτε τις πικέτες. Περισσότερα και video, αργότερα.
Εμείς οι έντιμοι και υπεύθυνοι πολίτες, καταγγέλλουμε το κίνημα των τζαμπατζήδων και ζητάμε την παραδειγματική τους τιμωρία.
Η αύξηση του εισιτηρίου κατά 40% είναι πολύ λογική και ρεαλιστική. Όλοι οι υπεύθυνοι πολίτες την χαιρετίζουν και ειδικά όσοι εμπλέκονται με τον κλάδο πωλήσεων IX και βενζίνης. Η κυβέρνηση μας βρίσκεται όλο και σε σωστότερο δρόμο.
Ζητάμε η αύξηση του εισιτηρίου να επεκταθεί και σε άλλα είδη πρώτης ανάγκης, όπως το ψωμί, το γάλα και τα τιμολόγια της ΔΕΗ. Διότι όπως έχει πει και ο πρωθυπουργός της χώρας, λεφτά υπάρχουν. Λεφτά υπάρχουν
Η ισχύς του εισιτηρίου για 90 ολόκληρα λεπτά, είναι μια βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας. Ζητάμε να καταργηθεί άμεσα. Το εισιτήριο να ισχύει για τρία έως τέσσερα λεπτά από τη στιγμή της ακύρωσής του, όπως συμβαίνει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες.
Απαιτούμε να απελευθερωθεί η τιμή του εισιτηρίου και να διαμορφώνεται ανάλογα με τη ζήτηση. ΝΑ ακριβαίνει σημαντικά το εισιτήριο τις ώρες αιχμής. Επίσης να μετονομαστεί ο σταθμός Άγιος Ιωάννης σε σταθμό Μάργκαρετ Θάτσερ και ο σταθμός Σύνταγμα σε σταθμό Μνημόνιο.
Ζητάμε να πληρώνουν ακριβότερο εισιτήριο οι φοιτητές, οι μαθητές, οι φτωχοί και οι μακροχρόνια άνεργοι. Αρκετά επωφελήθηκαν τόσο χρόνια με το μειωμένο εισιτήριο, εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Και στο κάτω κάτω, αν δεν έχουν δουλειά, να σταματήσουν να περιφέρονται με τις δημόσιες συγκοινωνίες και να κάτσουν σπίτι τους.
Απαιτούμε να τιμωρούνται παραδειγματικά οι τζαμπατζήδες και όσοι δίνουν το εισιτήριό τους σε άλλον. ΝΑ γίνει η λαθραία επιβίβαση κακούργημα και να τιμωρείται με παραδειγματικές ποινές, όπως η παρακράτηση σύνταξης και μισθού, η αφαίρεση πινακίδων και η καταναγκαστική εργασία.
Οι υπότροποι να στέλνονται στα ξερονήσια, τουλάχιστον μέχρι να τα πουλήσουμε και αυτά. Επίσης, για κάθε τζαμπατζή που συλλαμβάνεται χωρίς εισιτήριο, να τιμωρείται με πρόστιμο ολόκληρο το βαγόνι.
Υποστηρίζουμε ότι παραβίαση της νομιμότητας είναι ντροπή σε ένα πολιτισμένο κράτος. Όσοι επιθυμούν να μην πληρώνουν ας επιλέξουν τη νόμιμη οδό. Να γίνουν εφοπλιστές, βιομήχανοι ή ιδιοκτήτες ΜΜΕ. Αν δε επιθυμούν και να τους πληρώνουν, ας προτιμήσουν να γίνουν εργολάβοι μεγάλων έργων.
Τέλος. Σας καλούμε να ακυρώνετε διπλό εισιτήριο, για να στηρίξουμε το αγαπημένο μας μνημόνιο και την Ελληνική Οικονομία.  Δείξτε έμπρακτα την υποστήριξή σας στην τρόικα, και την ελληνική κυβέρνηση. Ακυρώστε δύο εισιτήρια.
Άλλωστε, μην ξεχνάτε ότι μαζί τα φάγαμε.

Γιατί αν δεν πληρώσουν οι τζαμπατζήδες, ποιοι θα πληρώσουν; Oι Βιομήχανοι;

το blog του Σ.Ε.Β. 

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Αυτό που ξέρω σίγουρα, όμως, είναι πως ο κ. Μάινας είναι καλύτερος άνθρωπος από εμένα.

Ο ηθοποιός Στέλιος Μάινας έπεσε θύμα ληστείας και ξυλοδαρμού από αλλοδαπούς στην περιοχή της πλατείας Βικτωρίας, σώθηκε από δυο Έλληνες περαστικούς, αλλά στη συνέχεια δέχτηκε και δέχεται επιθέσεις από διάφορους χώρους.

Ο κ. Μάινας –μετά την επίθεση που δέχτηκε- δήλωσε πως «τους κυνηγημένους δεν τους κυνηγάς, τους εξαθλιωμένους δεν τους εξαθλιώνεις, τους βοηθάς, γιατί μόνο στους καιρούς της βαρβαρότητας αποδεικνύεις ποιος είσαι και τι δουλειά έχεις σ’ αυτό τον κόσμο».
Είναι προφανές πως ο κ. Μάινας δεν πήρε προσωπικά την επίθεση που δέχτηκε –ξέρει πως καθημερινά γίνονται δεκάδες τέτοιες επιθέσεις- και εξηγεί την επίθεση των αλλοδαπών εναντίον του και τη ληστεία, με κριτήριο τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα.
Δεν είμαι εγκληματολόγος για να αναλύσω τη συμπεριφορά των ληστών και όσων βιαιοπραγούν σε βάρος κάποιου, αλλά είναι γνωστό πως η εγκληματικότητα ακολουθεί πιστά την ανεργία και τη φτώχεια, και πως αυτός που δεν έχει τίποτα μπορεί να κάνει τα πάντα. Μπορεί να κλέψει, μπορεί να σκοτώσει, μπορεί να αυτοκτονήσει και μπορεί να κάνει απεργία πείνας (όπως κάνουν οι μετανάστες στο κτίριο της Υπατίας). Δεν κάνουν όλοι το ίδιο. Κι αυτό αφορά όλους τους εξαθλιωμένους –Έλληνες και ξένους.
Πριν από μερικά χρόνια, είχε συλληφθεί ένας νεαρός Ρουμάνος στη Θεσσαλονίκη, επειδή έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί από ένα φούρνο. Θυμάμαι έντονα αυτό το περιστατικό, επειδή ήταν σίγουρο πως αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν ληστής. Από την εμφάνισή του –ήταν πάρα πολύ αδύνατος- μπορούσε ο καθένας να καταλάβει πως δεν έκλεψε την πρώτη ημέρα που έμεινε χωρίς τροφή. Ήταν ολοφάνερο πως είχε μείνει νηστικός αρκετές ημέρες, πριν αποφασίσει να κλέψει το ψωμί από το φούρνο.
Οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για όλα. Σε ακραίες συνθήκες –και με έλλειψη άλλης τροφής-, είναι γνωστό πως ακόμα και πολύ «πολιτισμένοι» άνθρωποι μπορούν να γίνουν κανίβαλοι – δηλαδή, να σκοτώσουν και να φάνε τον διπλανό τους.
Το γεγονός πως ο Στέλιος Μάινας δεν μίλησε απαξιωτικά και εχθρικά για τους αλλοδαπούς που του επιτέθηκαν –αλλά, αντιθέτως, προσπάθησε να καταλάβει τη θέση τους- ενόχλησε πάρα πολλούς. Έχω διαβάσει ακόμα και κείμενα που αμφισβητούν την επίθεση που του έγινε ή τον κατηγορούν για υποκριτική συμπεριφορά, ενώ πάρα πολλοί υποστηρίζουν πως καλά έπαθε ό,τι έπαθε, αφού δεν στρέφεται εναντίον των αλλοδαπών.
Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως, αν του είχαν επιτεθεί Έλληνες, η στάση του θα ήταν διαφορετική – βέβαια, ο κ. Μάινας στη δήλωσή του δεν ξεχώρισε τους εξαθλιωμένους σε Έλληνες και αλλοδαπούς.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός πως του επιτέθηκαν φραστικά για τη στάση του και άνθρωποι που ζουν στα "ασφαλή" βόρεια προάστια -και όχι στην πλατεία Βικτωρίας όπως ο κ. Μάινας-, ενώ, παράλληλα, κυκλοφορούν με σωματοφύλακες γιατί κινδυνεύουν. Όχι τόσο από τους αλλοδαπούς, όσο από τους Έλληνες.
Το κοινό χαρακτηριστικό όσων επιτέθηκαν στον κ. Μάινα για τη στάση του ήταν η βεβαιότητα πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια για κάτι που συνέβη σε κάποιον άλλον. Ο δικός του λόγος ήταν ήρεμος και αναζητούσε τη λύση του προβλήματος, ενώ ο δικός τους λόγος ήταν απόλυτος και πολεμικός. Ο κ. Μάινας δεν πήρε προσωπικά την επίθεση που δέχτηκε, αλλά πολλοί άνθρωποι πήραν προσωπικά τη θέση του να μην βρίσει αυτούς που του επιτέθηκαν - θίχτηκαν. Προσωπικά, πίσω από την στάση τους βλέπω φθόνο.
Με τις φωνές, τις κραυγές και τις απόλυτες απόψεις δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα της εγκληματικότητας – ούτε και κανένα άλλο πρόβλημα. Με την ψύχραιμη στάση του κ. Μάινα, είναι πολύ πιο πιθανό να βελτιωθούν τα πράγματα.
Δεν ξέρω αν θα ήμουν τόσο γενναιόδωρος και τόσο ψύχραιμος όσο ο κ. Μάινας, αν είχα δεχτεί μια τέτοια επίθεση – από αλλοδαπούς ή Έλληνες. Αυτό που ξέρω σίγουρα, όμως, είναι πως ο κ. Μάινας είναι καλύτερος άνθρωπος από εμένα.
Καταλαβαίνω πως πολλοί άνθρωποι τρομάζουν όταν βλέπουν κάποιον να είναι καλύτερος άνθρωπος από αυτούς, αλλά δεν θα έπρεπε. Οι άνθρωποι που είναι καλύτεροι από εμάς μας βοηθάνε να γίνουμε κι εμείς καλύτεροι. Βέβαια, πρέπει να το θέλουμε.

(Πριν από πέντε χρόνια -και με μια άλλη αφορμή-, είχα γράψει ένα κείμενο με παρόμοιο θέμα: "Κακό χωριό τα λίγα σπίτια". Αν θέλετε, το διαβάζετε. Εδώ.) 


Απο πιτσιρικο...

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Επιμένω να μένω στην πλατεία Βικτωρίας


Στις ερωτήσεις των φίλων αν αισθάνομαι ασφαλής και πώς κυκλοφορώ, απαντάω οργισμένα, πλήττοντας τη μικροαστική νοοτροπία, που υποτίθεται δεν έχω εγώ ο «προοδευτικός».
Επιμένω να μένω στην πλατεία Βικτωρίας παρά τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών των συμμοριών στην παρακάτω γωνία, παρά τα καλάσνικοφ που κροτάλιζαν δυο στενά απ’ το σπίτι μου, αφήνοντας πτώματα στην άσφαλτο.
Επιμένω να μένω στην πλατεία Βικτωρίας, παρά τις αλλεπάλληλες διαρρήξεις των διαμερισμάτων όλης της περιοχής, και των κλοπών που θύμα τους τουλάχιστον τρεις φορές έχει πέσει και η γυναίκα μου.
Επιμένω να μένω στην πλατεία Βικτωρίας, παρά την -πρώτα περιστασιακά και τώρα μόνιμη- οσμή της αμμωνίας, έξω απ’ την είσοδο της πολυκατοικίας μου, των διπλανών στενών, της πλατείας, της ζωής μας.
Γιατί επιμένω να μένω στη πλατεία Βικτωρίας;
Γιατί θέλω να είμαι κοντά σ’ αυτά που συμβαίνουν στη πατρίδα μου, γιατί θέλω να νιώθω την ανάσα -έστω και βρώμικη- της πόλης που αγαπάω, γιατί μου αρέσει η ποικιλία της, η ζωντάνια της, η φασαρία της, γιατί μ’ αρέσει να βλέπω την κυρα Μαρία να σέρνει το καροτσάκι της λαϊκής με τη φλεβίτιδα της, γιατί θέλω να συμπαραστέκομαι στην Άννα με το απέναντι κομμωτήριο που βαράει μύγες, και τον Κώστα στο διπλανό καλλυντικάδικο που μετά από δυο χρόνια απραξίας αναγκάστηκε να το δώσει για να γίνει ένα ακόμα Paki.
Γιατί θέλω να νιώθω πώς δεν θέλω να αλλάξει τίποτα στη ζωή που σχεδίασα, να συνεχίσω να είμαι ένας απλός άνθρωπος ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους.
Κι όταν οι μετανάστες μας χτύπησαν τη πόρτα, τους δέχτηκα σαν δικούς μου ανθρώπους, σαν τους γείτονες που έχουν την ανάγκη μου και χρίζουν της προσοχής μου…
Δεν είχε ακόμα στεγνώσει το μελάνι της υπεράσπισης και της αλληλεγγύης μου για τους 300 απεργούς πείνας, όταν την Παρασκευή το βράδυ στις 8, έβγαλα το σκύλο μου την καθιερωμένη του βόλτα, μια ευκαιρία να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με τους φίλους μου. Δεν είχα απομακρυνθεί πενήντα μέτρα απ’ το σπίτι μου, μιλώντας με κάποιον φίλο στο κινητό, όταν αισθάνομαι κάποιον από πίσω, να μου τραβάει το κινητό απ’ το χέρι. Μόνο που το δικό μου χέρι, αντανακλαστικά σφίγγει, και ο νεαρός μελαμψός άντρας με κοιτά σαν να μη πιστεύει πώς εγώ αντιστέκομαι…
Μου το αρπάζει, τελικά, και τρέχει, αλλά και πάλι, προς μεγάλη του έκπληξη, τον φτάνω φωνάζοντας συγχρόνως βοήθεια… Και τότε, αντί για βοήθεια, γίνεται το αδιανόητο.
Από το δρόμο πετάγονται πέντε -προφανώς συμπατριώτες του- που ρίχνουν με μίσος, με κατεύθυνση το κεφάλι μου, δυο γεμάτα μπουκάλια μπύρας, βρίζοντας με συγχρόνως. Ευτυχώς, και τα δυο μπουκάλια μπίρας δεν βρήκαν το στόχο τους, κατέληξαν όμως στη τζαμαρία του απέναντι μαγαζιού ανοίγοντας τρύπα σε κρύσταλλο ασφαλείας δώδεκα χιλιοστών.
Οι φίλοι του αστόχησαν γιατί τυχαία βρέθηκαν δυο έλληνες και τους κράτησαν με κίνδυνο της ζωής τους. Δυο έλληνες με έσωσαν από τον ιδιότυπο λιθοβολισμό και από το σίγουρο λιντσάρισμα μου, αφού δυο από αυτούς μου έδειξαν πως κουβαλούν μαχαίρι και καλά θα έκανα να το βουλώσω, κινούμενοι απειλητικά εναντίον μου. Και τους ευχαριστώ δημόσια. Δυο Έλληνες τους σταμάτησαν ανάμεσα σε ένα πλήθος τουλάχιστον διακοσίων ανθρώπων, ως επί το πλείστον αλλοδαπών, που βρίσκονταν αδρανείς και αμετοχοι σε απόσταση το πολύ δέκα βημάτων από ένα περιστατικό ακραίας βίας, από μια απόπειρα ανθρωποκτονίας, γιατί αυτός ήταν ο στόχος τους.
Όταν είσαι ζεστός δεν συνειδητοποιείς τον κίνδυνο, παρ όλα αυτά είδα και προσπαθώ να εξηγήσω το μίσος στα βλέμματα αυτών των ανθρώπων, που δεν ηξερα και δεν τους είχα κάνει τίποτα.
Ένιωσα ένας έλληνας που σώζεται από έλληνες στο σπίτι του, και ξαφνικά ένιωσα σαν να με διώχνει ο τόπος μου, σαν να μην τον αναγνωρίζω πια, κι ένιωσα έκθετος σε μια διογκούμενη και χωρίς στόχο και κατεύθυνση οργή, που ελπίζω να διαψευστώ, αλλά φοβάμαι πως θα ‘χει πολύ άσχημα αποτελέσματα.
Απευθύνθηκα στην αστυνομία, και υπέβαλλα μήνυση, μόνο και μόνο για να θυμάμαι πώς δεν έμεινα μετέωρος και αδρανής, και πήρα την καθιερωμένη απάντηση, «φταίει η ανοχή μας».
Και αναρωτιέμαι, πού είναι η Αστυνομία που εγώ σαν καλός φορολογούμενος πολίτης πληρώνω για να με προστατεύει;
Και αναρωτιέμαι εγώ ο αφελής, γιατί όταν γίνεται πορεία και διαμαρτυρία, πλήθη και στίφη αστυνομικών εμφανίζονται παντού, κι αναρωτιέμαι γιατί να υπάρχει καταστολή και όχι πρόληψη, κι αναρωτιέμαι τι ακριβώς κάνει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη» για τον πολίτη του Ιστορικού κέντρου,
Αλλά, πάλι, δεν αναρωτιέμαι, καθώς είναι πασίδηλο πως αυτοί που μας κυβερνάνε ούτε μένουν ούτε έχουν περάσει ποτέ, ούτε και πρόκειται, από την πάλαι ποτέ ένδοξη γειτονιά μου, και νυν γκέτο απελπισμένων και αποκλεισμένων όλων των φυλών και των χρωμάτων.
Πριν από μερικές μέρες έγραψα ένα κείμενο συμπαράστασης στους απεργούς πείνας. Που αγωνίζονται για το αυτονόητο, να τους αντιμετωπίζουν σαν ανθρώπους.
Μετά το γεγονός, εδραιώθηκε ακόμα πιο σταθερή η άποψή μου πως τους κυνηγημένους δεν τους κυνηγάς, τους εξαθλιωμένους δεν τους εξαθλιώνεις, τους βοηθάς, γιατί μόνο στους καιρούς της βαρβαρότητας αποδεικνύεις ποιος είσαι και τι δουλειά έχεις σ’ αυτό τον κόσμο.
Στέλιος Μάινας

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Φοίβος Δεληβοριάς: «Θα έπρεπε να είμαστε όλοι κοντά στους 300 απεργούς πείνας»



«Λυπάμαι πάρα πολύ που οι περισσότεροι συμπολίτες μας μπορούν να συγκινούνται από τους λεπρούς της τηλεοπτικής Σπιναλόγκα και όχι από ανθρώπους που ζουν δίπλα μας και που φτάνουν μέχρι τα έσχατα για να αξιωθούν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια»
 

Ενόψει της συναυλίας που διοργανώνει την Τετάρτη 9/2 στο Μουσείο(Πατησίων) η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας, ένας από τους συμμετέχοντες, ο τραγουδοποιός Φοίβος Δεληβοριάς, έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Δεν εκπροσωπώ κανένα κόμμα και κανένα σχηματισμό, ερχόμενος ολόψυχα να συμμετάσχω σ’αυτήν την συναυλία συμπαράστασης. Η απόγνωση όμως των 300 αυτών ανθρώπων είναι κάτι που μπορεί να καταλάβει απόλυτα ο βαθύτερος εαυτός μου. Λυπάμαι πάρα πολύ που οι περισσότεροι συμπολίτες μας μπορούν να συγκινούνται από τους λεπρούς της τηλεοπτικής Σπιναλόγκα και όχι από ανθρώπους που ζουν δίπλα μας και που φτάνουν μέχρι τα έσχατα για να αξιωθούν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Μην ακούτε τους μεγαλοδημοσιογράφους και τα επίσημα media: οι 300 αυτοί δεν θα μπορούσαν να υποκινούνται από κανένα κόμμα, όταν δεν τους φοβίζει καν ο θάνατος. Θα έπρεπε να είμαστε όλοι κοντά τους, αλλά και να επηρεαστούμε από το θάρρος τους- ειδικά τώρα που κι εμείς ασφυκτιούμε από τις απαιτήσεις ενός χαλασμένου συστήματος που θέλει να επιβιώσει εις βάρος μας.

Μην αφήσουμε τον εντός μας φασισμό να αυταπατάται ότι αν εξαφανίσουμε τους εξαθλιωμένους μετανάστες (που το ίδιο το κράτος και οι λαμογιές του, κρατάνε στη χώρα μας) θα ξαναβρούμε εμείς τα «περασμένα μεγαλεία» μας. Ο μόνος τρόπος να αγγίξουμε πάλι  οποιοδήποτε μεγαλείο, είναι να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας και τη δύναμη να καταλαβαίνουμε τους άλλους.

Ελπίζω αυτή η συναυλία να βοηθήσει να συγκινηθούν όλο και περισσότεροι. Ας μη φτάσουμε στο σημείο να παρακολουθήσουμε αδιάφοροι τον θάνατο 300 ανθρώπων. Πρέπει να διαλέξουμε το ρόλο που μας ταιριάζει: αυτόν του Λεωνίδα ή αυτόν του Εφιάλτη;».

Πηγή : red notebook


Διάλεξη με θέμα την Διεθνή Οικονομική Κρίση

To UADPhilEcon (Διδακτορικό Πρόγραμμα στις Οικονομικές Επιστήμες του Πανεπιστημίου Αθηνών) διοργανώνει μία ακόμα διάλεξη με θέμα την Διεθνή Οικονομική Κρίση. Την Τρίτη 15/2/2011, στις 15.00, θα μιλήσει ο Καθηγητής Gerard DUMENIL στο Κτήριο Κωστής Παλαμάς. Πρόκειται για την 27η ομιλία του κύκλου ομιλιών με γενικό τίτλο ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ 2008

Οι "ικέτες" της Αθήνας και του Παρισιού

Ενα κειμενο του ιου που δεν ''χωρεσε'' στην Ελευθεροτυπια...

Το γαλλικό προηγούμενο με την απεργία πείνας 300 μεταναστών σε χώρο ασύλου
 

 
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ
 
Στις 28 Ιουνίου 1996 τριακόσιοι μετανάστες χωρίς χαρτιά από την Αφρική (κυρίως από το Mάλι και τη Σενεγάλη) εισέβαλαν στην εκκλησία του Παρισιού Σεν Μπερνάρ και ξεκίνησαν απεργία πείνας με αίτημα τη νομιμοποίηση της παρουσίας τους στη Γαλλία. Είχε προηγηθεί η προσπάθειά τους να εγκατασταθούν στο άσυλο μιας άλλης εκκλησίας, της Σεν Αμπρουάζ, τρεις μήνες νωρίτερα. Από κει εκδιώχτηκαν με επέμβαση της αστυνομίας, στην οποία παρέδωσε τα κλειδιά της εκκλησίας ο ιερέας της με την εντολή του καρδινάλιου Λούστιγκερ. Στη συνέχεια, οι 300 μετανάστες κατέφυγαν σε άλλα σημεία του Παρισιού (ένα γυμνάσιο και δυο εγκαταλειμμένες αποθήκες), αλλά και από κει τους έδιωξε η αστυνομία. Η υπόθεση πήρε μεγάλες διαστάσεις στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης και εκδηλώθηκε μαζικό κύμα συμπαράστασης. Ετσι η εγκατάστασή τους στην εκκλησία Σεν Μπερνάρ αντιμετώπισε την ανοχή των αρχών.

Επί δύο μήνες συνεχιζόταν η απεργία πείνας, ενώ η γαλλική κυβέρνηση υποσχόταν ότι αν οι απεργοί υποχωρήσουν τότε θα εξεταστούν θετικά τα αιτήματά τους. Κάτω, όμως, από την πίεση του Λεπέν και του ακροδεξιού Τύπου, ο τότε πρόεδρος Σιράκ και ο πρωθυπουργός Ζιπέ αποφάσισαν τελικά τη βίαιη επέμβαση της αστυνομίας στην εκκλησία. Σχεδόν 1.500 άνδρες των γαλλικών ΜΑΤ (CRS) συμμετείχαν σε μια τεράστια επιχείρηση την αυγή της 23ης Αυγούστου 1996. Πρώτα διέλυσαν τους διαδηλωτές που ήταν συγκεντρωμένοι γύρω από την εκκλησία και στη συνέχεια έσπασαν την πόρτα του Σεν Μπερνάρ με τσεκούρι και συνέλαβαν τους "ικέτες"-μετανάστες.

Οι περισσότεροι απεργοί πείνας εκδιώχτηκαν από τη Γαλλία με τη βία, παρά τις υποσχέσεις που είχαν λάβει. Η γαλλική κοινωνία την κρίσιμη ώρα βρέθηκε διχασμένη και η κυβέρνησή της επέλεξε να ακολουθήσει τη γραμμή που υποδείκνυε ο Λεπέν. Αλλά ο αγώνας των μεταναστών του Σεν Μπερνάρ -που μέχρι σήμερα αποτελούν σύμβολο για το αντιρατσιστικό κίνημα σε όλη την Ευρώπη- δεν πήγε χαμένος. Το κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε γύρω από την εκκλησία λειτούργησε ως ασπίδα για να αποκρουστούν -προσωρινά βέβαια- οι σκληρότερες νομοθετικές προβλέψεις του περιβόητου νόμου Πασκουά για το άσυλο και τη μετανάστευση.

Δεν είναι δύσκολο να μεταφέρει κανείς στην ελληνική πραγματικότητα τα διδάγματα αυτής της ιστορίας:

- Δεν έχουν ανάγκη από "υποκινητές" οι μετανάστες για να οδηγηθούν σ' αυτές τις οριακές μορφές αγώνα. Απλά το μόνο τους όπλο είναι η ίδια η ζωή τους.

- Η εκδίωξη των απεργών πείνας από ένα σημείο της πόλης σε ένα άλλο δεν μειώνει την αγωνιστική τους διάθεση.

- Κανείς στη Γαλλία δεν υπέδειξε ως "λύση" την κατάργηση του ασύλου στις εκκλησίες. Ούτε καν ο Λεπέν.

- Μέχρι και σήμερα, η βάρβαρη εισβολή των CRS στην εκκλησία αποτελεί στίγμα για τη γαλλική πολιτική τάξη.
 

Γράφτηκε στις 26.1.2011

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Για την Εξεγερση στην Αιγυπτο

 Kαι ενα εγχειρίδιο  (“Πώς να διαδηλώσετε έξυπνα“) απο  την εξεγερση

















































Έπειτα από καταπίεση και ταπεινώσεις δεκαετιών, ο αιγυπτιακός λαός, , δείχνει το δρόμο προς τη δημοκρατία. Μια σημαντική κοινωνική αλλαγή ξεκίνησε -κι αυτό δεν μπορεί παρά να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους γείτονες στον Νότο ή τον Βορρά της Μεσογείου

Παρά τις απειλές του Μουμπάρακ για «μηδενική ανοχή» απέναντι στο «χάος» και τις αυταρχικές προσπάθειες διεθνούς αποκλεισμού (βλ. φραγή του Διαδικτύου και των δικτύων κινητής τηλεφωνίας), παρά τη φονική κρατική βία πάνω στα σώματα των διαδηλωτών και την απαγόρευση της κυκλοφορίας από το στρατό, η 29η Ιανουαρίου ήταν η μέρα μιας ακόμα μαζικής διαδήλωσης, τα πλάνα από την οποία έκαναν ξανά το γύρο του κόσμου. Το καθεστώς Μουμπάρακ χάνει τα στηρίγματά του σε διεθνές επίπεδο, καθώς οι εκκλήσεις για μη προσφυγή στη βία και σεβασμό των δικαιωμάτων των διαδηλωτών πληθαίνουν.
Όλα τα μεγάλα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, ο διεθνής Τύπος, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, αλλά και αλληλέγγυοι διαδηλωτές από όλο τον κόσμο έχουν στραμμένα τα μάτια τους, μετά την Τυνησία, στην Αίγυπτο. Είναι οι μέρες που «φόβος των μαζών» θα πει πως οι μάζες φοβίζουν, αντί να φοβούνται την «παντοδύναμη» εξουσία.





Σχετικά με το  εγχειρίδιο

Το εγχειρίδιο αυτό (“Πώς να διαδηλώσετε έξυπνα“) κυκλοφόρησε χέρι με χέρι μεταξύ εξεγερμένων του Καϊρου, με την παρότρυνση να μην δημοσιευτεί σε ιστότοπους δικτύωσης όπως το facebook ή το twitter, ώστε να μην ανιχνευτούν απ’ την αιγυπτιακή ασφάλεια οι χρήστες που θα το διακινούν.

Παρόλαυτά, ένα μέρος του στάλθηκε από δυο διαφορετικά άτομα στις 27/1 για δημοσίευση στην The Atlantic (link),  το οποίο και μεταφράστηκε στα αγγλικά (“How to protest intelligently“) από έναν χρήστη του twitter -στη συνέχεια ζήτησε να σβηστεί ο λογαριασμός του-.

Απο κει και πέρα, η μετάφραση κυκλοφόρησε σε διάφορα μέσα (πχ Guardian). Το ίδιο κομμάτι μεταφράστηκε επίσης στα γαλλικά από την ομάδα Le Reveil (link), με τη λογική της συνενοχής  με τους αιγύπτιους εξεγερμένους. Η ελληνική μετάφραση έγινε με τη βοήθεια του Άχμαντ και, προς το παρόν, μάλλον είναι η μόνη ολόκληρου του κειμένου σε άλλη γλώσσα. Το αραβικό πρωτότυπο μπορεί να βρεθεί στο scribd (link).

Το φυλλάδιο εδώ

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011


Η ευρωπαϊκή Δημοκρατία στο απόσπασμα


Περιμένουμε λοιπόν. Να μαζευτεί το κονκλάβιο την Παρασκευή, να συσκεφτεί, να αποφασίσει και να βγουν όλοι με το κονκορδάτο ανά χείρας, να το φωτογραφίσουν οι παπαράτσι και να το διαβάσουμε κι εμείς: Την Συνολική Διευθέτηση της κρίσης της ευρωζώνης που μας έταξαν. Το περιεχόμενο του κονκορδάτου θα το κρίνουμε την Παρασκευή. Και δυστυχώς όχι μόνον εμείς, αλλά και οι αγορές στις οποίες το Κονκλάβιο έχει υποσχεθεί μια διευθέτηση που θα προσπεράσει τις εξελίξεις και θα θέσει τέλος στην κρίση του ευρώ. Ίδομεν.
Τα Ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης ήδη φωτογραφίζουν τρεις βασικές κατευθύνσεις του κονκορδάτου. Πρόκειται για νέα τρία γερμανικά nein. Πριν πάμε όμως στα νέα nein, ας αναλογιστούμε τα τρία περσινά nein που εισέπραξε η Ελλάδα: Nein στην οικονομική ενίσχυση, nein σε χαμηλότοκα δάνεια, nein στην αναδιάρθρωση του χρέους μας.
Το αποτέλεσμα αυτών των τριών nein ήταν μία χαμένη χρονιά για όλη την Ευρώπη. Μία χρονιά όπου η κρίση χρέους-ύφεσης όχι μόνο βάθυνε εδώ, στην Ελλάδα, αλλά και επεκτάθηκε και αλλού. Σήμερα, παρά τα χαρμόσυνα κηρύγματα που ακούγονται από την Πλατεία Συντάγματος, η παραγωγική δύναμη της Ελλάδας είναι μικρότερη από πέρσι, το κράτος μας είναι το ίδιο αναποτελεσματικό, και το χρέος μας έχει διογκωθεί σε βαθμό που κανείς πλέον να μην το θεωρεί διαχειρίσιμο άνευ κάποιας έξωθεν παρέμβασης. Καθώς τα τρία nein οδήγησαν στην εξάπλωση αυτής της ασθένειας και αλλού, τώρα η Γερμανία αναγκάζεται να πάρει πίσω τόσο το δεύτερο όσο και το τρίο περσινό nein. Μήπως είναι αργά; Αυτό να το συζητήσουμε μετά την Παρασκευή και αφού δούμε το κονκορδάτο.
Για τώρα, αρκεί μια επισήμανση: Απ' ό,τι φαίνεται, η Γερμανική πολιτική εξουσία πιστεύει ακράδαντα στην Αρχή της Διατήρησης της Άρνησης (όπως ο Νεύτωνας πίστεψε στην Αρχή της Διατήρησης της Ενέργειας). Είναι σαν το πολιτικό σύστημα της μεγάλης αυτής χώρας να απαιτεί ένα σταθερό αριθμό nein! Έτσι, για να αποδεχτεί την αναίρεση δύο εκ των περσινών nein προτείνει την αναπλήρωσή τους από νέα nein, μεγαλύτερα, πιο ηχηρά και, εν δυνάμει, περισσότερο καταστροφικά για ολόκληρη της υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τα υπό αναίρεση περσινά.

Τα τρία νέα nein τα οποία φέρονται ως επικρατέστερα είναι τα εξής: Πρώτον, nein στην αντιμετώπιση της συνολικής τραπεζικής κρίσης ως αναπόσπαστο μέρος της κρίσης χρέους της περιφέρειας. Δεύτερον, nein στην αναδόμηση του ευρωπαϊκού χρέους σε ορθολογική βάση και με την χρήση θεραπευτικών, αντί τοξικών ομολόγων. Τρίτον, nein στην παραδοχή των πραγματικών αιτίων της κρίσης.
Όλα αυτά θα τα δούμε αναλυτικά μετά την Παρασκευή. Μακάρι κάποια από αυτά τα nein να μην περάσουν στο τελικό Κονκλάβιο. Γιατί μακάρι; Επειδή αν περάσουν ατόφια, θα έχει πληγεί αποφασιστικά η έννοια της Δημοκρατικής Ευρώπης. Πριν ένα χρόνο, αντίθετα με την κοινή πεποίθηση σχεδόν όλων, θεώρησα ότι η κρίση, τόσο εδώ όσο και στην Ευρώπη γενικότερα, δεν ήταν πραγματικά κρίση χρέους αλλά κρίση του τραπεζικού συστήματος της οποίας σύμπτωμα ήταν η έξαρση των spreads, η κρίση του ελληνικού δημόσιου χρέους, και κατόπιν η εξάπλωση του προβλήματος παντού. Ακόμα το πιστεύω αυτό. Όμως τελευταία αρχίζω να βλέπω μια άλλη, μεγαλύτερη, σκοτεινότερη, πιο απειλητική διάσταση της κρίσης στης οποίας την σκιά εξαφανίζεται τόσο η κρίση του χρέους όσο και η κρίση των τραπεζών: Την Κρίση της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας. Ας εξηγηθώ:

Γνωρίζω καλά ότι στο Κονκλάβιο που θα συσκεφτεί την Παρασκευή, υπάρχουν σημαντικοί εκλεγμένοι εκπρόσωποι λαών της Ευρώπης που διαφωνούν πλήρως με την πολιτική των nein. Άνθρωποι με πλήρη γνώση των πραγματικών αιτίων της κρίσης. Πολιτικοί εξουσιοδοτημένοι από τους εκλογείς τους να θέσουν στην ημερήσια διάταξη πραγματικές, ορθολογικές λύσεις που θα έλυναν το πρόβλημα άνευ θυμάτων, σαν αυτές που έχουμε συζητήσει και εδώ στο protagon του τελευταίους μήνες. Αυτό το γνωρίζω πρώτο χέρι. Όπως γνωρίζω ότι την Παρασκευή θα εισπράξουν ένα ηχηρό nein όταν θα ζητήσουν να συζητηθούν οι προτάσεις τους.
Αφήνοντας λοιπόν τα τεχνικά θέματα του κονκορδάτου κατά μέρος, η παντελής κατάργηση του θεσμικού διαλόγου σε επίπεδο κορυφής για το μεγαλύτερο ζήτημα από το οποίο θα κριθεί το μέλλον της Ευρώπης θέτει ζήτημα Ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Μην ξεχνάμε ότι οι λαοί της Ευρώπης από καιρό απαξιώνουν την Ευρωπαϊκή Ένωση ακριβώς επειδή δεν πείθονται για την δημοκρατική της δόμηση. Θυμάστε άραγε τα περίφημα δημοψηφίσματα για την Συνθήκη της Λισαβόνας; Τότε, ολόκληροι λαοί ψήφισαν όχι επειδή διαφωνούσαν με τα ανιαρά αυτά κείμενα αλλά επειδή ένιωσαν πως οι κυβερνήσεις τους έπαιρναν αποφάσεις πίσω από την πλάτη τους, χωρίς να τους συμβουλεύονται.
Προσέξτε που φτάσαμε σήμερα: Οι λαοί να βλέπουν ότι ακόμα και οι πρωθυπουργοί ή οι υπουργοί τους φιμώνονται εντός κονκλαβίου σε μια συζήτηση που θα κρίνει το κοινό μας, Ευρωπαϊκό μέλλον. Τι νομίζετε ότι θα προκύψει έτσι; Η ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση της ΕΕ στα μάτια των ευρωπαίων. Σε μία εποχή που οι θεσμοί της Ευρώπης τρίζουν, μια τέτοια απαξίωση τους καθιστά εξαιρετικά αδύναμους και ανίκανους να σηκώσουν το Ευρωπαϊκό εγχείρημα σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου η αβεβαιότητα και οι επερχόμενες θύελλες όλο και θα γιγαντώνονται.
Κλείνω με ένα απλό ερώτημα: Έστω ότι υπήρχε ένα κουμπί το οποίο θα μπορούσε να πατήσει η κυρία Μέρκελ σήμερα και, πατώντας το, να σταματήσει άμεσα και χωρίς κόστος για κανέναν την κρίση χρέους και τραπεζικού συστήματος. Θα το πάταγε; Δεν είμαι καθόλου σίγουρος. Φανταστείτε ότι το πάταγε και, έτσι, εισερχόμενη στο Κονκλάβιο την Παρασκευή το πρωί, αντίκριζε τα χαμογελαστά πρόσωπα όλων, έτοιμοι να κάνουν πάρτυ. Μετά το πάρτυ, θα ξεκινούσαν οι σοβαρές συζητήσεις για όλα τα θέματα της επόμενης μέρας. Τότε, η κα Μέρκελ θα ήταν, απλώς, μία μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών. Συγκρίνετε εκείνη την υποθετική θέση της με αυτή που πραγματικά θα έχει την Παρασκευή: Αντιμέτωπη με τρομοκρατημένους πρωθυπουργούς και προέδρους, με ένα nein μπορεί να σταματήσει κάθε συζήτηση που δεν της αρέσει.
Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι, όπως θα έλεγε και ο Αλεξανδρινός, η κρίση είναι μια λύση. Και η ελεγχόμενη διατήρησή της με ένα νέο οχετό nein αποτελεί, ίσως, μέρος μιας στρατηγικής μεγιστοποίησης ισχύος. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι, πρώτον, οι κρίσεις δεν ελέγχονται τόσο εύκολα και, δεύτερον, η στρατηγική μεγιστοποίησης της ισχύος του ενός έχει ως κόστος την κατάλυση της δημοκρατίας των πολλών. (Ας ρωτήσουμε τον λαό της Αιγύπτου να μας το θυμίσει αυτό, σε περίπτωση που το ξεχάσαμε.)
Όταν λοιπόν την Παρασκευή δούμε το κονκορδάτο, ας μην αναλωθούμε στα τεχνικά ζητήματα αλλά να προσπαθήσουμε να διακρίνουμε αν η ευρωπαϊκή Δημοκρατία, που στήνεται αυτές τις μέρες στο απόσπασμα, επιβίωσε ή όχι.



protagon.gr

Μεταφρασμενη η ανακοινωση των φοιτητων του LSE

Φοιτητες διαδηλώνουν εναντια στην Ελληνιδα Υπουργο παιδειας
Λονδρέζοι φοιτητες διαδηλώνουν εναντια στην υπουργο επειδη προωθει την επιβολη διδακτρων την ιδιωτικοποιηση των πανεπιστιμιων και την περικοπη των δαπανων για τα πανεπιστιμια

Φοιτητες του LSE και αλλων Λονδρεζικων πανεπιστιμιών εχουν προγραμματησει να διαδηλώσουν εναντια στην Αννα Διαμαντοπουλου κατα την διαρκεια της επισκεψης της στο LSE.

Η κυβερνηση του Πασοκ φερνει αυτα τα μετρα τα οποια εχουν αποριφθει απο τους φοιτητες παλαιοτερα μαζι με καινουρια μετρα λιτοτητας και τα παρουσιαζει ως λυση βαζοντας τους φοιτητες να πληρώσουν την οικονομικη κριση!

Ο Ashok Kumar πρόεδρος της ενωσης φοιτητων του LSE διερωταται : Το LSE δεν ντρεπεται?
Θα φιλοξενίσει μια  υπουργο που θελει να ακολουθείσει τις ιδιες καταστροφικες πολιτικες για την παιδεια που ακολουθησε και η κηβερνηση εδω. Ελληνες φοιτητες που διαδιλωναν στην βρετανικη πρεσβεια υπερ των δικων μας αιτηματων συνεληφθησαν , Εμεις σε ενδιξη αλληλεγγυης θα διαμαρτηρηθουμε εναντια στην Αννα Διαμαντοπουλου.

Στην Ελλαδα η εκπαιδευση ειναι δωρεαν. Τα πανεπιστιμια ειναι δημοσια και η ιδιωτικοποιηση της ανωτατης εκπαιδευσης απαγορευεται συνταγματικα. Η προγουμενη κυβερνηση προσπαθησε να αναθεωρησει το συνταγμα και να επιτρεψει ιδιωτικα πανεπιστιμια αλλα η προσπαθεια της αυτη απετυχε επειτα απο μαζικες φοιτητικες κοινιτοποιησεις την περιοδο 2006 2007


Η Διαμαντοπουλου Πρότεινε την εισαγωγη διδάκτρων την περικοπη της χρηματοδοτησης σε ανθρωπιστικες και κοινωνικες επιστιμες και την περικοπη ολων των σχολικων υποτροφιων στην ελλαδα!

Οπως το συμβουλιο ConDem η Διαμαντοπουλου και η κυβερνηση της χρησημοποιουν την Κριση χρεους για να ακολουθησουν πολιτικες που απο την μια καταστρεφουν την εκπαιδευση και το κοινωνικο κρατος και απο την αλλη προστατευουν τα κερδη και τα προνομια των πλουσιων μειωνοντας τους φορους.

Υ.Γ. Ζηταμε συγνωμη για τυχον λαθη στη μεταφραση 
Υ.Γ.2 Θα ακολουθησει και οπτικοακουστικο υλικο







Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

ΟΤΑΝ Η ΠΑΡΑΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΒΑΡΑΕΙ ΜΠΛΕ....


ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΔΑΠ ΠΑΣΠ ΑΡΕΝ ΚΑΙ ΕΑΑΚ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΤΗΚΕ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ, ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΕ  ΣΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ  ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΤΙΡΙΟ ΕΠΙ ΣΟΛΩΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ.ΕΦΟΣΟΝ ΤΟ ΔΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΙΤΕΙΤΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΝΟΜΙΜΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΔΙΟΤΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΗΚΕ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ. ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΣΜΗΤΕΙΑΣ Η ΣΧΟΛΗ ΕΚΛΕΙΣΕ 24/01/2011 ΓΙΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΡΟΙ  ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΑΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ. ΕΜΕΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΘΩΣ Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΒΙΟΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΤΕΙ ΚΑΜΙΑ ΦΘΟΡΑ, ΔΕΝ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ.ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΔΑΠ ΠΕΡΙ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Η ΑΡ.ΕΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ!!

Ανακοινωση των σπουδαστων του LSE για την Διαμαντοπουλου....

Students to Protest Greek Education Minister

London Students to Protest Greek Minister for pushing

policies of Fees, Privatized Universities and Cuts
...
Students at the LSE and other London Universities have planned to protest Anna Diamantopoulou, the Greek Minister of Education, during her visit to the LSE on Wednesday, February 2nd.

The current, Social-Democratic Government are now attempting to restore these previously rejected policies along with other austerity measures that are being put forward as a “solution” to the current financial crisis. students.

Ashok Kumar, The LSE Students’ Union Education Officer, asked “Does the LSE have no shame? They are hosting a Minister who will devastate education in the same way the Government of the UK has successfully done here. Greek students who protested the British Embassy against our governments policies were arrested for their actions, it is only right that we stand with them in solidarity and against Anna Diamantopoulou’s austerity measures”

In Greece education is free. All universities are public, and the privatization of higher education is forbidden by the constitution. Yet, the previous Conservative Government of Greece attempted to amend the constitution to allow for private universities as well as radical change the framework of the public universities to allow private enterprise to fund public education. All of these plans failed because of the massive protests that erupted in Spring of 2006 and Winter of 2007.

The Protest will begin at 5:45 on Wednesday Feb. 2nd at the New Academic Building, where Diamantopoulou is expected to speak.

Diamantopoulou has proposed the introduction of university tuition fees, to scrap public funding to humanities and social science, and cut all public scholarships in Greece.

Just like the ConDem Coalition, Diamantopoulou and her government invoke the debt crisis in order to put forward policies that on one hand destroy education and the welfare state and on the other hand protect the profits and the privileges of the wealthy by reducing their taxes.

RESISTANCE - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

SOLIDARITY – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ


(συντομα και μεταφρασμενη)

Οταν τα ευρωπαικα κινήματα συντονίζουν τον αγώνα τους

European Meeting of University Struggles

For a New Europe: University Struggles Against Austerity

Workshops
Student-Workers Union •Temporary
Institute for Hexenpower Academy of
Refusal • Transnational Struggle in the
Double Crisis • edu-factory collective •
Street University: producing collaborative
time and public space • Pavel
Arsenev • Workshop of the Street
University • Idea for a master-class •
Street University, Russia • East
European Education: Factories of
Subjectivity on the Ruins of the So
Called Communism • Piotr Kowzan
and Magdalena Prusinowska
(University of Gdańsk), Jan Sowa
(Free University Warsaw) and Krystian
Szadkowski (Theoretical Practice,
Poznan) • Autour du projet France,
detours • Frédéric Moser & Philippe
Schwinger • Workshop Estudantes por
Empréstimo • Common Welfare
Economy: An economic model for the
future • Christian Felber • NTOR (New
Technologies for the Organization of
the Revolution) • Graphic Campaign
New rights • Collettivo Dams RomaTre
• Titolo •
 
For updated information,
visit :

http://www.edu-factory.org/wp/ european-meeting-workshops/

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Ανακοίνωση ΑΡ.ΕΝ. Οικονομικου

 

Το Υπουργείο Παιδείας υπέγραψε -περνώντας ουσιαστικά στα ψιλά γράμματα- εγκύκλιο (27/1), με την οποία επιβάλλει στους καθηγητές Πανεπιστημίων να διδάσκουν μόνο ένα σύγγραμα και καταργεί το βοηθητικό σύγγραμα(?!) Θεωρούμε οτι το γεγονος αυτό συνιστά διαλυτική διάταξη για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο καθως είναι το πρώτο βήμα των πολιτικών ιδωτικοποίησης που ως κορύφωση, φυσικά, θα έχουν την κατάθεση του νόμου-πλαίσιου Διαμαντοπούλου। Ως αποτελέσματα θα είναι η αγορά των συγγραμάτων από τους ίδιους τους φοιτητές (δεδομένης της κακής κατάστασης των βιβλιοθηκών στις σχολές), η υποβάθμιση του ερευνητικού και επιστημονικού έργου που παράγεται και η αμφισβήτηση της χρησιμότητας πολλών καθηγητών σε ένα μάθημα.


Τέτοιες πρακτικές δεν αντιμετωπίζονται ,βεβαίως, με ενέργειες όπως οι χτεσινές! Για αυτό το λόγο , καταγγέλουμε τη βιαιη διακοπη εξέτασης μαθήματος στη Νομική από ομάδα αντεξουσιαστών ως ανώφελη, απερίσκεπτη και προβοκατόρικη. Απλώς άνοιξαν το δρόμο στην Υπουργό Παιδείας να δηλώνει πως δε θα κάνει πίσω στην αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για το Άσυλο και στην κατάθεση του νόμου πλαίσιο. Η κυρία Διαμαντοπούλου βοηθάται και από τους αντιδραστικούς Πανεπιστημιακούς που με σημερινή τους επιστολή (31/1) απαιτούν περαιτέρω "μεταρρυθμίσεις" στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ως εκ θαύματος ένας από τους 20 υπογράφοντες της επιστολής ήταν και ο αδερφός του Πρωθυπουργού κ. Αντρίκος Παπανδρέου(!).

Προειδοποιούμε την κυβέρνηση, οτι στην προσπάθεια απαξίωσης της Δημόσιας και δωρεάν Παιδείας θα βρει απέναντι της σύσσωμη την Ακαδημαική κοινότητα, φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενους στης τριτοβάθμια εκπαίδευση.

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΔΕΝ
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΚΟΠΕΙ!

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ