Τρίκκας Μιχάλης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 06/11/2011
Χιονοστιβάδα κυρώσεων -διπλωματικών και μη- προκάλεσε η ένταξη των Παλαιστινιών στην UNESCO. Τα λίγο έως πολύ αναμενόμενα αντίποινα του Ισραήλ πήραν τη μορφή εντατικοποίησης των εποικισμών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Πιο ευφάνταστες αποδείχτηκαν οι αμερικανικές κυρώσεις που στράφηκαν εναντίον μιας από τις δημοφιλέστερες υπηρεσίες του ΟΗΕ απειλώντας την ευθέως με οικονομικό στραγγαλισμό.
Λίγες ώρες αφότου η γενική συνέλευση του ΟΗΕ τάχθηκε με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ του παλαιστινιακού αιτήματος στην UNESCO, η κυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα ανακοίνωσε ότι διακόπτει τη χρηματοτότησή της προς την υπηρεσία η οποία ανέρχεται σε 80 εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο και ισοδυναμεί με το 22% των ετήσιων εσόδων της. Ένα επιπλέον 10% συνεισφέρει ο Καναδάς που εμφανίζεται αποφασισμένος να ακολουθήσει τις αμερικανικές κυρώσεις.
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Βικτόρια Νόλαντ δικαιολόγησε την απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης με βάση δύο νόμους που έχουν θεσπιστεί στις αρχές της δεκαετίας του '90 και οι οποίοι απαγορεύουν τη χρηματοδότηση ενός διεθνούς οργανισμού στον οποίο εντάσσονται οι Παλαιστίνιοι δίχως να έχει προηγηθεί ειρηνευτική συμφωνία με το Ισραήλ.
Η Νόλαντ εξέφρασε επίσης την ανησυχία της για το ενδεχόμενο οι Παλαιστίνιοι να ενταχθούν και σε άλλες υπηρεσίες του ΟΗΕ, κάτι που όπως είπε θα εξαναγκάσει την Ουάσιγκτον να διακόψει τη χρηματοδότησή της και προς αυτές.
Οι ασφυκτικές πιέσεις της αμερικανικής διπλωματικής μηχανής τις τελευταίες ημέρες δεν απέτρεψαν πάντως 107 χώρες από το να υποστηρίξουν την παλαιστινιακή υποψηφιότητα στην UNESCO. Οι αρνητικές ψήφοι περιορίστηκαν σε 14, ενώ 52 χώρες απείχαν από την ψηφοφορία και άλλες 21 απουσίαζαν από τη συνεδρίαση καθώς δεν είχαν καταβάλει τις ετήσιες συνδρομές τους στην υπηρεσία.
Στο πλευρό των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην ψηφοφορία τάχθηκαν η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Τσεχία, η Λιθουανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, ο Παναμάς και ορισμένα μικρά νησιωτικά κράτη του νοτίου Ειρηνικού. Βαθιά διχασμένη για μία ακόμη φορά αποδείχτηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις ψήφους των μελών της να μοιράζονται. Η Βρετανία, η Δανία, η Πορτογαλία και οι περισσότερες χώρες της κεντρικής Ευρώπης επέλεξαν την οδό της αποχής, ενώ υπέρ ψήφισε το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ισπανία, η Φινλανδία, η Αυστρία, η Σλοβενία, η Ελλάδα, η Κύπρος και η Ιρλανδία.
Τα υπόλοιπα δύο μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας -η Ρωσία και η Κίνα- υπερψήφισαν επίσης το παλαιστινιακό αίτημα, ενώ το ίδιο έκαναν σχεδόν όλες οι χώρες της Νότιας Αμερικής, τα μέλη του λεγόμενου "BRICS" (Βραζιλία, Ινδία και Νότια Αφρική), οι χώρες του Αραβικού Συνδέσμου και αρκετές ακόμη ανερχόμενες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Ινδονησία, η Τουρκία και η Νιγηρία.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η διπλωματική κινητοποίηση της Ουάσιγκτον το προηγούμενο διάστημα οδήγησε σε μια παταγώδη αποτυχία και μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει να δει κανείς και τα αντίποινα κατά της UNESCO, που αντί για πυγμή μάλλον αποκαλύπτουν πανικό. Πανικό διότι πρώτα από όλα η συμμετοχή στην UNESCO οδηγεί αυτομάτως σε μια σειρά άλλες υπηρεσίες του ΟΗΕ με ζωτική σημασία για τα αμερικανικά συμφέροντα. Αρκεί να αναφέρει κανείς ενδεικτικά την Παγκόσμια Οργάνωση Πνευματικών Δικαιωμάτων (WIPO), τη Διεθνή Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD) και την Οργάνωση Βιομηχανικής Ανάπτυξης του ΟΗΕ.
Η ανακοίνωση ότι διακόπτεται η χρηματοδότηση προς την UNESCO πυροδότησε τις έντονες αντιδράσεις του επιχειρηματικού κόσμου, που εκφράζει ήδη ανοικτά την ανησυχία του για τις επιπτώσεις της απόφασης στις διεθνείς εμπορικές τους συναλλαγές.
Στην υπηρεσία του ΟΗΕ για τα πνευματικά δικαιώματα προσέφυγαν πέρσι οικονομικοί κολοσσοί όπως η Ένωση Αμερικανικής Αυτοκινητοβιομηχανίας και η Apple, κάτι που αποκαλύπτει ότι, εάν οι ΗΠΑ εγκαταλείψουν την WIPO τότε θα χάσουν τη δυνατότητα να προωθούν τα αμερικανικά συμφέροντα μέσα από τον συγκεκριμένο οργανισμό.
Και φυσικά το πράγμα δεν σταματά εκεί. Με βάση τις εξαγγελίες και την πρακτική της Ουάσιγκτον ενδεχόμενη ένταξη των Παλαιστινίων στην Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας θα οδηγούσε στην αυτόματη απομάκρυνση των ΗΠΑ. Η ΙΑΕΑ είναι όμως σήμερα επιφορτισμένη με την επιθεώρηση πυρηνικών εγκαταστάσεων σε χώρες όπως το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα και οι ΗΠΑ θεωρούν τη διαδικασία αυτή ιδιαίτερα σημαντική για την εθνική τους ασφάλεια.
Θα μπορούσε επομένως κανείς να πει ότι οι ΗΠΑ έχουν αυτή τη στιγμή αυτοπαγιδευτεί στις κυρώσεις που βιάστηκαν να κατοχυρώσουν νομοθετικά πιστεύοντας ότι η απειλή τους και μόνο θα απέτρεπε οποιαδήποτε δυσμενή εξέλιξη για τις ίδιες. Και είναι μια παγίδα από την οποία δεν μπορούν να βγουν εύκολα με δεδομένη τη ρεπουμπλικανική πλειοψηφία στο Κογκρέσο και το γεγονός ότι τον επόμενο χρόνο ο Ομπάμα θα διεκδικήσει την επανεκλογή του στην προεδρία.
Αν επομένως οι Παλαιστίνιοι συνεχίσουν τη προσπάθειά τους για σταδιακή διεθνή τους αναγνώριση από τον ΟΗΕ θα διαθέτουν μια ελευθερία κινήσεων πρωτόγνωρη για τα μεσανατολικά δεδομένα. Ενα πλεονέκτημα, βεβαίως, που αφορά μόνο το πεδίο της διπλωματίας, το οποίο δεν ήταν ποτέ το ισχυρό χαρτί του Ισραήλ.
Πηγή :Αυγή
Λίγες ώρες αφότου η γενική συνέλευση του ΟΗΕ τάχθηκε με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ του παλαιστινιακού αιτήματος στην UNESCO, η κυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα ανακοίνωσε ότι διακόπτει τη χρηματοτότησή της προς την υπηρεσία η οποία ανέρχεται σε 80 εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο και ισοδυναμεί με το 22% των ετήσιων εσόδων της. Ένα επιπλέον 10% συνεισφέρει ο Καναδάς που εμφανίζεται αποφασισμένος να ακολουθήσει τις αμερικανικές κυρώσεις.
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Βικτόρια Νόλαντ δικαιολόγησε την απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης με βάση δύο νόμους που έχουν θεσπιστεί στις αρχές της δεκαετίας του '90 και οι οποίοι απαγορεύουν τη χρηματοδότηση ενός διεθνούς οργανισμού στον οποίο εντάσσονται οι Παλαιστίνιοι δίχως να έχει προηγηθεί ειρηνευτική συμφωνία με το Ισραήλ.
Η Νόλαντ εξέφρασε επίσης την ανησυχία της για το ενδεχόμενο οι Παλαιστίνιοι να ενταχθούν και σε άλλες υπηρεσίες του ΟΗΕ, κάτι που όπως είπε θα εξαναγκάσει την Ουάσιγκτον να διακόψει τη χρηματοδότησή της και προς αυτές.
Οι ασφυκτικές πιέσεις της αμερικανικής διπλωματικής μηχανής τις τελευταίες ημέρες δεν απέτρεψαν πάντως 107 χώρες από το να υποστηρίξουν την παλαιστινιακή υποψηφιότητα στην UNESCO. Οι αρνητικές ψήφοι περιορίστηκαν σε 14, ενώ 52 χώρες απείχαν από την ψηφοφορία και άλλες 21 απουσίαζαν από τη συνεδρίαση καθώς δεν είχαν καταβάλει τις ετήσιες συνδρομές τους στην υπηρεσία.
Στο πλευρό των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην ψηφοφορία τάχθηκαν η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Τσεχία, η Λιθουανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, ο Παναμάς και ορισμένα μικρά νησιωτικά κράτη του νοτίου Ειρηνικού. Βαθιά διχασμένη για μία ακόμη φορά αποδείχτηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις ψήφους των μελών της να μοιράζονται. Η Βρετανία, η Δανία, η Πορτογαλία και οι περισσότερες χώρες της κεντρικής Ευρώπης επέλεξαν την οδό της αποχής, ενώ υπέρ ψήφισε το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ισπανία, η Φινλανδία, η Αυστρία, η Σλοβενία, η Ελλάδα, η Κύπρος και η Ιρλανδία.
Τα υπόλοιπα δύο μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας -η Ρωσία και η Κίνα- υπερψήφισαν επίσης το παλαιστινιακό αίτημα, ενώ το ίδιο έκαναν σχεδόν όλες οι χώρες της Νότιας Αμερικής, τα μέλη του λεγόμενου "BRICS" (Βραζιλία, Ινδία και Νότια Αφρική), οι χώρες του Αραβικού Συνδέσμου και αρκετές ακόμη ανερχόμενες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Ινδονησία, η Τουρκία και η Νιγηρία.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η διπλωματική κινητοποίηση της Ουάσιγκτον το προηγούμενο διάστημα οδήγησε σε μια παταγώδη αποτυχία και μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει να δει κανείς και τα αντίποινα κατά της UNESCO, που αντί για πυγμή μάλλον αποκαλύπτουν πανικό. Πανικό διότι πρώτα από όλα η συμμετοχή στην UNESCO οδηγεί αυτομάτως σε μια σειρά άλλες υπηρεσίες του ΟΗΕ με ζωτική σημασία για τα αμερικανικά συμφέροντα. Αρκεί να αναφέρει κανείς ενδεικτικά την Παγκόσμια Οργάνωση Πνευματικών Δικαιωμάτων (WIPO), τη Διεθνή Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD) και την Οργάνωση Βιομηχανικής Ανάπτυξης του ΟΗΕ.
Η ανακοίνωση ότι διακόπτεται η χρηματοδότηση προς την UNESCO πυροδότησε τις έντονες αντιδράσεις του επιχειρηματικού κόσμου, που εκφράζει ήδη ανοικτά την ανησυχία του για τις επιπτώσεις της απόφασης στις διεθνείς εμπορικές τους συναλλαγές.
Στην υπηρεσία του ΟΗΕ για τα πνευματικά δικαιώματα προσέφυγαν πέρσι οικονομικοί κολοσσοί όπως η Ένωση Αμερικανικής Αυτοκινητοβιομηχανίας και η Apple, κάτι που αποκαλύπτει ότι, εάν οι ΗΠΑ εγκαταλείψουν την WIPO τότε θα χάσουν τη δυνατότητα να προωθούν τα αμερικανικά συμφέροντα μέσα από τον συγκεκριμένο οργανισμό.
Και φυσικά το πράγμα δεν σταματά εκεί. Με βάση τις εξαγγελίες και την πρακτική της Ουάσιγκτον ενδεχόμενη ένταξη των Παλαιστινίων στην Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας θα οδηγούσε στην αυτόματη απομάκρυνση των ΗΠΑ. Η ΙΑΕΑ είναι όμως σήμερα επιφορτισμένη με την επιθεώρηση πυρηνικών εγκαταστάσεων σε χώρες όπως το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα και οι ΗΠΑ θεωρούν τη διαδικασία αυτή ιδιαίτερα σημαντική για την εθνική τους ασφάλεια.
Θα μπορούσε επομένως κανείς να πει ότι οι ΗΠΑ έχουν αυτή τη στιγμή αυτοπαγιδευτεί στις κυρώσεις που βιάστηκαν να κατοχυρώσουν νομοθετικά πιστεύοντας ότι η απειλή τους και μόνο θα απέτρεπε οποιαδήποτε δυσμενή εξέλιξη για τις ίδιες. Και είναι μια παγίδα από την οποία δεν μπορούν να βγουν εύκολα με δεδομένη τη ρεπουμπλικανική πλειοψηφία στο Κογκρέσο και το γεγονός ότι τον επόμενο χρόνο ο Ομπάμα θα διεκδικήσει την επανεκλογή του στην προεδρία.
Αν επομένως οι Παλαιστίνιοι συνεχίσουν τη προσπάθειά τους για σταδιακή διεθνή τους αναγνώριση από τον ΟΗΕ θα διαθέτουν μια ελευθερία κινήσεων πρωτόγνωρη για τα μεσανατολικά δεδομένα. Ενα πλεονέκτημα, βεβαίως, που αφορά μόνο το πεδίο της διπλωματίας, το οποίο δεν ήταν ποτέ το ισχυρό χαρτί του Ισραήλ.
Πηγή :Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου